rútu 1 , nm Definitzione genia de moida forte chi si faet in su gúturu torrandho ària de s'istògomo, mescamente segundhu ite o comente unu at papau o bufau Sinònimos e contràrios arrútidu, rútulu Maneras de nàrrere csn: èssere a rutos = rutare donzi tantu; fàghere a rutos = fai bènniri o artziai arrútidus; sos rutos ndhe pigant (de s'istògomo) Frases sa mannésia e birra faghent a rutos ◊ su mere si prantzat sa matza chin ambas manos dat un'iscorriata de rutos Ètimu ltn. ructus.
